ميدوني هدي؟من خعلي وخته ک ديگ دير ب دير ميام نت..بعد تو دير ب دير مياي و کامنتارو تاييد ميکني...و من يادم ميره ک برات کامنت گذاشتم و بايد بيام بخونمشون...چون دوس دارم بيام بخونمشون...از دستت الان عصبي ام هدي!خعلي...اصن ديگ همه چيز تموم شد...برو ديگ نگام نکن عاشقونه صدام نکن(ي سوال هدي...برو ديگ نگام نکن عاشقونه صدام نکن يا"برو ديگ صدام نکن عاشقونه نگام نکن"؟کدومشه هدي...کمکم کن!)

:(

لـــهـــنت ب تو!تاييديه ک !اهــــ!

+در کل ِ اين متن ک دوبار خوندمش يک چيز بزرگ ذهن من رو مشغول کرد...چيز بزرگي بود واقعا...چيزي ک باعث شد سرمو از مانيتور بلند کنم و تکيه بدم ب صندلي پشت ميزم و ب دور دست ها خيره بشم و چشمام رو بدوزم ب يک نقطه ي بيخودي و بعد دوباره نگامو بندازم روي مانيتور و خوب اون خط سبز رو بخونم و بعد برم روي قسمت نظرات و اينارو تايپ کنم تا بالاخره ب اينجا برسم ک مگ"وحشي" مرد نبود؟

شايد الان با خودت بگي افکار پوچتو از وب من بردار و برو ...بردار و برو..بردار و برو(ريتميک بخون..باته صداي هايده)

هدي چرا ديوونه شدي؟چرا ميخواي سرتو روي شونه ي اون مرد بذاري؟فک ميکني چ معني اي ميده؟؟اصلا چرا نميخواي باور کني ک اون ديگ پيش مانيست؟ب خودت بيا لعنتي(صداي سيلي زدن...سبا روي زانوهاش مي افته و صداي گريه ش بلند ميشه و مدام تکرار ميکنه لعنتي)

(هدي مثل ديوانه ها ب يه گوشه اي خيره ست و بعد بلند ميشه و ب سمت دستمال کاغذي ميره ک مف آويزونش رو_ک نتيجه ي بيماريشه و در پست قبل هم ب اون اشاره شده_پاک کنه)

+اين يه داستان open end بود ک کار جديد من و بکسه...saba & childs!!!

قوربون عاقا..

+هدي؟فک ميکني چرا من انقد تو وب تو زر ميزنم و کامنتام طولانيه؟فک ميکني من مشکلي دارم؟من...هدي من ...من مريض نيستم..من...(سبا با وحشت و چشم هاي گرد شده توي افق گم ميشه)