بزرگ بود...
و امیر مؤمنان فرمود:
إنّ للقُلوبِ شَهوَةً وإقبالاً وإدباراً، فَأْتوها مِن قِبَلِ شَهوَتِها وإقبالِها ؛ فَإنّ القَلبَ إذا أُکرِهَ عَمِیَ؛
دلها را روی آوردن و پشت کردنى است، پس دل را آنگاه که مشتاق است و روى آورده به کار گیرید که اگر به اکراه وادار به کارى شود، کور گردد.
نهج البلاغة : حکمت 193؛ میزان الحکمه ج 9 ص 518