ع ا ش و ر ا
لعنت بر این فاصله ی چهارده قرنه، که ما را از شنیدن صوت قرآن تو بر فراز نی محروم کرد.. امام غریب! تو خود این پرده ها را پاره کن. این حجاب ها را بردار و این فاصله ها را بشکن. سینه های سوخته ی مان را شفا بده و قفل از قلب های غافل مان بگشا. نفس مسیحاییت را به کوریِ چشم های مان بِدَم، که خورشید صورتت را بر فراز نی به تماشا بنشینیم و با بانوان حرم زار بزنیم.
همین نسیمی که از لا به لای موهای تو عبور می کند و عطر سیب را از بالای نی بر صورت دنیا می پاشد ، کافیست تا عالمی را برای همیشه آشفته ی تو گرداند. ان لقتل الحسین حرارة فی قلوب المؤمنین، لاتبرد ابدا ...