شمیم سبز

روزهایی که این جوراب راه راه بنفش را می پوشیدم فلفل بهم می گفت که من هر وقت تو را دیده ام  این جوراب را پوشیده ای ! و من هر بار برایش توضیح میدادم که عزیزکم ! من چند جفت از این جوراب دارم ، چند جفت جوراب راه راه بنفش ! عین هم !
هر روز یکیش را می پوشم !
روز ها گذشت و دست روزگار یکی یکی جوراب ها را نابود کرد ... 
...
امروز متوجه سوراخ آخرین جوراب راه راه بنفشم شدم . از زیر لباس های دیگر کشیدمش بیرون و با ناراحتی نگاهش کردم .
جوراب ، مرا یاد آمفی تئاتر و نماز خانه و استراحت دبیران می اندازد . یاد هر جایی که برای وارد شدن بهش ، باید کفش هایمان را در می آوردیم .
دلم می خواهد فلفل دوباره بیاید کنارم بنشیند و بهم بگوید : من هر وقت تو را دیده ام ...

یاد
آمفی تئاتر
و
نماز خانه
و
استراحت دبیران
می افتم ... و آخرین جوراب راه راه بنفشم را با بغض می اندازم سطل آشغال.