اين ترم يه استاد ادبيات داشتيم که يکي از بچه هاي پزشکي رو مياورد سر کلاس و هي افتخار ميکرد که شعر هاش فوق العاده اند و داريم کتاب واسشون چاپ مي کنيم و ازين حرفا ... شعرهاي دختره درحد انشاهاي يکي از بچه هاي راهنمايي ما بود ... همون موقع داشتم فکر ميکردم اگه اين استادمون شعر هاي تو رو بخونه احتمالا ذوق مرگ ميشه ... با يه ذوقي يه بار مي گفت يکي از بچه ها بود که شعر هايي که مي گفت قافيه .... داشت !