اي مرغ سحر عشق ز پروانه بيامووووز ... کان سوخته جان را شد و آواز نيامد ... اين مدعيان در طلبش بي خبرانند ... کان را که خبر شد ... خبري باز ... نيامد / لا به لاي تستاي ادبيات اين بيت تو يکي از گزينه ها نگاه عاقل اندر سفيهي بهم انداخت و در حالي که سرش رو به نشانه ي تاسف تکون مي داد بهم فهموند که بايد عشق از پروانه بياموزم :(