به مجنون گفت روزي عيب جويي ....کــه پيدا کـن بـه از ليــلي نکـويــي که ليلي گر چه در چشم تو حور است ....به هر عضوي از اعضايش قصور است ز گفت عيبـجـو مجنـون بــر آشـفت .... در آن آشفتگـي خنـدان شـد و گفت "کـه گـر بــر ديــدة مجنـون نشينـي .... بــه غيــر از حُسـن از ليــلي نبينـي" تـو مـو مي‌بينـي و من پيـچش مـو .... تـــو ابــرو مـن اشارت هــاي ابــرو