"اي که لحظه هاي خسته ي مرا

لحظه هاي ساکت و گسسته ي مرا

و دل مرا، اين دل شکسته مرا

با حضور مهربان و نرم خويش

خرده خرده تاب ميدهي

دزد دلرباي دلفريب!

باورت نمي شود؛

اين سبوي کوچک مرا

مثل يک شراب خوش گوار

جرعه جرعه آب ميدهي!"

"مملو از تو ام"

پ.ن:هههههههههه.....خودمو کشتم تا اين سه خط عوض شد ، شد ايني که ميبيني!!!!!!

شعر گفتنم سخته ها....ولي بانمکه....اينجوري تجربش نکرده بودم....البته اصلش همون شروع کردنشه که من هيچ وقت در اون قسمت موفق ظاهر نميشم

ديگه خود داني.......بعد يه عالمه تلاش در همين حد تونستم تغييرش بدم.....!