بدین وسیله من رسما از بزرگسالی استعفا میدهم و مسؤولیتهای یک کودک 8 ساله را قبول میکنم. میخواهم یک ساندویچفروشی بروم و فکر کنم که آنجا یک رستوران 5 ستاره است. میخواهم فکر کنم که شکلات از پول بهتر است، چون میتوانم آنرا بخورم! میخواهم زیر یک درخت بلوط بزرگ بنشینم و با دوستانم بستنی بخورم. میخواهم آب بازی کنم و بادبادک خود را در هوا پرواز دهم. میخواهم به گذشته برگردم، وقتی همه چیز ساده بود، وقتی داشتم رنگها را، جدول ضرب را و شعرهای کودکانه را یاد میگرفتم، وقتی نمیدانستم که چه چیزهایی نمیدانم و هیچ اهمیتی هم نمیدادم. میخواهم فکر کنم که دنیا چقدر زیباست و همه راستگو و خوب هستند. میخواهم ایمان داشته باشم که هرچیزی ممکن است و میخواهم که از پیچیدگیهای دنیا بی خبر باشم. میخواهم دوباره به همان زندگی ساده خود برگردم، نمیخواهم زندگی من پر شود از کوهی از مدارک اداری، خبرهای ناراحت کننده، صورتحساب، جریمه و ... میخواهم به نیروی لبخند ایمان داشته باشم، به یک کلمه محبت آمیز، به عدالت، به صلح، به فرشتگان، به باران، به ... این دسته چک من، کلید ماشین، کارت اعتباری و بقیه مدارک، مال شما. من رسما از بزرگسالی استعفا میدهم. اگر میخواهید بیشتر از این با من بحث کنید، باید بتوانید مرا بگیرید ...........
