این خسته را دریاب
این خسته را دریاب !
این بی قرار را آرام کن !
این بی صبر را شراب شکیبایی بنوشان ....
این دست ها را که گرفته ای ،
نکند رها کنی ...
نکند....
تو که مهربانی ،
چگونه دلت می آید اشک ها و ضجه ها را ببینی ؟
زمزمه ی قنوت ها را بشنوی - ربنا آتنا زیاره الحسین فی الدنیا و الآخره - ؟
و دلت بیاید که ما بیش از این بغض برچینیم ؟
قلب های خسته ی مان تو را می خواهد ....
خودت را و کربلای خودت را از ما پا برهنگان وادی عشق دریغ نکن ....
ما منتظریم حسین ....
