شمیم سبز

با تو عشق را فهمیدیم.خوبی را شناختیم و به کشف «خود»پرداختیم.بی تو همه چیز بی معنی بود،آسمان،بلاهتی آبی،آب سفاهتی سرگردان،زمین سنگی تیپا خورده و درختان رسوایانی ایستاده بودند.
اینک نیز عشق توست که گرممان می‌کند. گریه بر توست که طراوت و شکفتن‌مان می‌بخشد و شوق رسیدن به توست که ....