شمیم سبز

یواش یواش ، رمق از چشمهاش بیرون کشیده می شود .
مثل سجده های شبانه اش ، آرام و بی صدا .

شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
 تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
 عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت
 به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد؟. . .