تلخ
دوای تلخ غمت را بریز در کامم
بزن به گردن من تیغ ،
تا بیارامم
هوای لمس تو را کرده باز دستانم
چقدر فاصله داری ز من ، گل اندامم !
بیا بیا که نفس تا نفس غمم ، داغم
شکر بپاش ز لب های خویش در جامم
دعا دعا- نگران - شب به شب کنم اما
شبیه قصه ی فرهاد گشته فرجامم
شبیه قصه ی فرهاد
گشته فرجامم ...