زندان! زندان انفرادي است...انفرادي

ببين حدايتي...
اينا رو ول کن...
بيا تخت کن کيهان خود را بي درنگ بخونيم. (گرچه الان زياد حالم مساعد نيست و در چند لحظه ي آينده خودبد ميشم و به احتمال زياد با خودم قهر مي کنم...)
ولي حالا به مناسبت اينکه يوري موهيول رو به عنوان پسر خودش معرفي کرد بيا تخت کن کيهان خود را بي درنگ بخونيم...



تخت کن کيهان خود را بي درنگ
تا در آغوشت بگيرم تنگ تنگ.....


تخت کن کيهان خود را بي درنگ
تا در آغوشت بگيرم تنگ تنگ.....


تخت کن کيهان خود را بي درنگ
تا در آغوشت بگيرم تنگ تنگ.....


تخت کن کيهان خود را بي درنگ
تا در آغوشت بگيرم تنگ تنگ.....



تخت کن کيهان خود را بي درنگ
تا در آغوشت بگيرم تنگ تنگ.....


تخت کن کيهان خود را بي درنگ
تا در آغوشت بگيرم تنگ تنگ.....



تخت کن کيهان خود را بي درنگ
تا در آغوشت بگيرم تنگ تنگ.....

الان دوباره جوابمو ندادي باهات قهر کنم؟

چه جواب بدي!! :/

الان جوابمو ندادي باهام قهر کردي يني؟

و نقطه چين يعني...؟

من غير درس خوندن کار ديگه اي ندارم هو؟
کيه که دم به ديقه داره وبلاگشو آپ مي کنه و به تو اس ميده و بهت مي زنگه و کتاب مي خونه و جومونگ مي بينه؟ هوم؟ هدي من واقعا جز درس خوندن کار ديگه اي ندارم؟:دي تازه ديروز يوري تو فيلم گفت من روساي قبايل رو بخشيدم چون مي خواستم کاري که حاکم فقيد کردو تکرار کنم! اينقده ذوق کردم که منظورش از حاکم فقيد جومي خودمونه... کلک... :دي
منظورم از بيماري بيکاري اين نبود که هي بشيني اينجا بنويسي منظورم اين بود که هي توهم ناراحت بودن و خفقان مي زني! آقا مي گه هر کسي در هر کجاي فضاي مجازي سعي کنه اميد رو به مخاطبش منتقل کنه! آخه اين اميده دختر؟ مي خونم دپرس مي شم... (اينکه قشنگ نوشتي رو انکار نمي کنم البته و اينکه من از تو قشنگ تر مي نويسم رو)
از شمولم چطور بايد خبر داشته باشم؟ مي دونم روشنگر ولنجک ميره و داره تجربي مي خونه، خبر ديگه اي ندارم... چرا خانوم فهيم هر دفعه حال شمولو مي پرسه؟ ما واقعا عيب و ايرادي داريم هو؟

رفته بوديم مشهد، چند نفر از عبدو تقاضاي شماره براي خدمت رسيدن کردن :دي بيچاره زهرا که هر دفعه پيش عبدو بود و کسي بهش توجه نمي کرد اومده بود هتل و مي گفت من واقعا مي خواستم ازش بپرسم که واقعا ما چه عيب و ايرادي داريم که از اين شماره مي گيري از ما نمي گيري؟ :دي... الان ديدم خانوم فهيم هي حال شمولو مي پرسه يادش افتادم :دي

خب برم عروض بخونم، خوشحال نيستي که من دو ماهه تقطيع سماعي رو ياد گرفتم؟

گزينه اي بايد مي بود توي وبلاگ ها به نام "لايک".مجمل و انتقال دهنده احساسات!
به هر حال الان که نيست ولي "لايک"!

خاله معين به يه بيماري اي اعتقاد داره که منم الان بهش اعتقاد پيدا کردم و اونم بيماري بيکاريه....
اگر باکار باشي، و يه کتاب ادبيات اختصاصي جلوي روت قد علم کرده باشه که وقت نمي کني ازين متنا بنويسي و اول صبح حال پلي رو هم دگرگون کني... اه هدي دلم براي خانوم فهيم تنگ شد...
خلاصه اينکه، رو يه کاري واسه خودت دست و پا کن خيلي زياد سرگرمت زياد به شهري که واست حبس شده فکر نکني و ازين متناي غمگين غمگين نذاري... مي فهمي هو؟ اينا رو مي ذاري من ياد مشکلات زندگي م مي افتم! يه چيز اميدوارانه بذار لطفا! اگه من جاي تو بودم و همش مي رفتم دبستان الان غمي نداشتم... (البته اين قسمت آخرو چاخان گفتم، آدم هر چي زندگي بيشتر بر وفق مرادش باشه لوس تر ميشه...)
آخر الامر اينکه اومدم بگم من علاوه بر اينکه از تو قشنگ تر مي نويسم، از تو بهتر نقاشي هم مي کنم .... تا اين فضاي خفقان آور متنت يه ذره تلطيف شه...
باتشکر :*

چهارشنبه رفتي دبستان سلام گرم منو به خانوم فهيم برسون، خواستي شمارمم بهش بده. آفرين دختر خوب :*