خودتون هم مي فرماييد استعاره ست ... نماده ... تمثيله ... تو قرآن هم هست ... تو کتاباي ادبي بزرگ هم - مثل منطق الطير و مثنوي- هم هست ... من نگفتم مخلوقات خدا ذاتا بدن ... در استعاره معني ظاهري منظور نيست .

نمي دونم پو ...

هرگز نميرد آنکه دلش زنده شد به عشق!

هرچي !

:)

آبجي خودمي :)

... بيچاره خورشيد ... :(

پو منظور من سبز خالصه ... خالص خالص ... بدون خرده شيشه هاي نارنجي ! ... تو هم که مي دوني : " روسري سبز که مي سرت مي کني، چشماي من رنگ چمنزار مي شوند!؟!

واي کوثر ! مي بيني پير شدم؟ چشمم نمي بينه ديگه ... خيلي خوشحالم که تو عمق مفهوم سبز رو درک مي کني ... من شيفته شم !

بي خيال آرايه ... کوثر تو مي دونستي تو عصر صائب شمع ها سبز بودن؟ مث اين !