هدي مي دوني چي دلم ميخواد؟
اون آخرين افطاري توي روشنگر رو که هممون در يک خط دراز توي حياط رژه مي رفتيم.
و خاله معين که کتابخونه و با موبايل من گيتار ميزد و وقتي که مي خواستيم افطار کنيم و ضحي مي خواست غضروف مرغ رو بکنه تو دهن خاله معين و همه به اتفاق روي همديگه دوغ ريختن و دعوامون کردن!
و تو ونيکي که يهويي غيب مي شدين و مي رفتين دبستان...
و من که نصفه شب اومده بودم خونه و هي بين موبايلم تايپ مي کردم که "از دست دادن دوستان غربت است....." هوووووف....