بايد شکر کرد در قبال ِ ديوانه بودن ... بايد ...

اين شعر خستگان را رو تو نوشتي دختر خوب؟

آره هو!
بشين دعا کن امتحانامون زود تر تموم شه..!!!!
زنجيري...!

الان يکي تو مسنجرم واسه خودش يه عکس گذاشته که نوشته.
crazy friends for ever....
بعد من دلم واسه شما ها تنگ شد...:(

اه هو... اين شعر خستگان رو تو نوشتي اين بالا؟ صد ميليارد بار براي خودم تکرارش کردم و آخرش يادم نيومد که از کجا خوندم! ايش....

تاريخم هيچ وقت تموم نميشه... اين يه حقيقته که بايد بپذيرمش!

آخي هو...
دلمم مي خواد برم بشينم تو معاونت و شکلات بخورم! حيف که اين واقعا يه خيال خامه.....:(
اين چند وقته هم همش مي رفتم تو اتاق مشاورمون مي شستم و به در و ديوار نگاه مي کردم. البته اين ارتباطي نداشت که من علاقه اي به اونجا نشستن داشتم فقط به اين خاطر بود که جاي براي نشستن کم بود و راهرو تنگ و حياط پر از راهنمايي ها جيغ جيغو و همش که مشاورمون گير مي داد پاشو برو بيرون فکر مي کردم که من اين صحنه ها رو يه جاي ديگ هم تجربه کردم و يادم نمي اومد...
حالا فهميدم که ريشه در گذشته ي سوم ب اي ام داره....
.
.
.
آره هو يادته يه ساعت بحث کرديم که چرا هر جا مي ريم مرغ به خوردمون ميدن؟ هعي....

هدي مي دوني چي دلم ميخواد؟
اون آخرين افطاري توي روشنگر رو که هممون در يک خط دراز توي حياط رژه مي رفتيم.
و خاله معين که کتابخونه و با موبايل من گيتار ميزد و وقتي که مي خواستيم افطار کنيم و ضحي مي خواست غضروف مرغ رو بکنه تو دهن خاله معين و همه به اتفاق روي همديگه دوغ ريختن و دعوامون کردن!
و تو ونيکي که يهويي غيب مي شدين و مي رفتين دبستان...
و من که نصفه شب اومده بودم خونه و هي بين موبايلم تايپ مي کردم که "از دست دادن دوستان غربت است....." هوووووف....

ئه... من اين داستان هليا رو مي دونستم ولي فکر مي کردم اميرخاني قبل از نوشتن من او اين کارو کرده! چه جالب!
چرا همچين فکري مي کردم؟
.
.
.
.
دارم فکر مي کنم شايد من بين همه ي شما عشق ادبياتي ها "اشتباهي" بودم.... ياد مرد هزار چهره به خير بااااد....

واي هدي چقدر دور ب نظر مي رسي چقدر نا آشنا
چقدر دلم براي انگشت هات ک دم ب دم لاي کتاب هايمان اين ور و آنور مي شد تنگ شده بيا دوباره بنشينيم روي پله هاي جلو کتاب خانه و ادبيات بخونيم....

خوش به حالت که ديوانه اي ... اينطوري..
به حالت غبطه ميخورم .. :)

آرزو کردم کاش آن قدر جرئت داشتم که به هم سرويسيـ م ،همان هم سرويسي خوش ذوق جوانم، بگويم که چه قدر دوستش دارم.
خوش به حال هم سرويسي ات،کاش منم هم سرويست بودم:-(

..................