پو ،‏الان ساعت ده و چهل و نه دقيقه ست و من هم خوابم مياد . شديد تر از تو ، حتي . دلم مي خواد چند دقيقه باتري ساعت رو در بيارم و تا هر وقت كه بخوام بخوابم . بعد باتري رو بذارم سر جاش و ببينم كه من سير خوابيدم و ساعت هم چنان ده و چهل و نه دقيقه ست . به شدت تشنمه . ديشب يك ساعت و پنجاه دقيقه جلوي آيينه حافظ خوندم . با صداي بلند . در حد هوار تقريبا . تنها بودم . يادته زيست دوم راهنمايي رو هم با حال تب زده جلوي آيينه خونده بودم؟