ببين؛هميشه خراشي است روي صورت احساس هميشه چيزي،انگار هوشياري خواب به نرمي قدم مرگ مي رسد از پشت و روي شانه هاي ما دست مي گذارد و ما حرارت انگشت هاي روشن او را بسان سم گوارايي کنار حادثه سر مي کشيم ...