يک ذره برگرد پشت سرت را نگاه کن،وقتي که تخيلِ صندلي از جاي تو خالي نيست،معنيِ ساده‌اش اين است:که من شاعرم هنوز!.....اين است تخصص شاعران ، پر کردن صندلي خالي ، و بوييدن چادر دورادور ! اگه دستم بهش برسه ...