ما ها که مهد کودک نمي رفتيم . البته بغل بيمارستان يه مهد بود ، ولي ما ها هيچ کدوم اون جا دووم نياورديم . من چند روز رفتم مهد ، ولي چون نتونستم تحملش کنم مامانم دورش خط کشيدن . هر روز کلي برام جايزه مي خريدن که راضي شم برم مهد . بعد کم کم احتمالا ديدن اگه وضع همين جوري پيش بره و براي هرروز مهد رفتن ،بخوان يه تريلي جايزه بخرن ورشکست مي شن ، منو از مهد برداشتن (من پيروز شدم !) مهد واقعا مزخرفه . واقعا . بچه هاي بيچاره که قراره چند سال ديگه برن مدرسه ، لااقل بذارن اين سالهاي اول زندگي شون رو آزادانه زندگي کنن ......آره اتاق کمدها ... ما بهش مي گفتيم رختکن خواهران! همون جا که موکت داشت . بايد کفش هامون رو هم در مياورديم دمپايي مخصوص بيمارستان رو مي پوشيديم ... هنوز هم فلسفه ي تميزي کف کفش رو نفهميدم فلفلي ...اوخي ! جگر تنها ... هعي ... باورم نمي شه انقدر بزرگ شديم ...