نظرات ياداشت فاش مي گويم و از گفته ي خود دل شادم

+ بانو

شاعر دلش شبيه شقايق شکستني ست
شاعر شبيه آتش و اسپند و عود و دود

سر مي زدم به سينه ي بي تاب پنجره
ليلي کنار دفتر شعرم نشسته بود
گاهي کرشمه اي ... که مرا داغ تر کند
مجنون بي قرار مرا گاه مي ستود
پايان گرفت قصه ي تلخ ستاره ات
زهرا که شعر تازه براي تو مي سرود.....

پاسخ

خوشا شعري كه از زبان بانو شنيده شود ، خوشا!