اون بحر طويل رو من روي ديوار نوشته بودم ...

چقدر از تغييري که توش داده بودم خوشحال بودم....

صبح يک جمعه ي دلگير ....

کل خاطرات پيشم با اين نظر دوستتون زنده شد!

خدايش بيامرزد!!!!

اولا حتي يکي از اون حرفايي که من زدم بد نبود . همش واقعيت بود . حالا تو نمي خواي واقعيت رو به پذيري به من ربط نداره!
دوما اون وب من نيست خانوم باهوش. وب حميد رضا برقعيه که گفتي آدرسش رو بهت بدم!
بعدشم ديگه بهت نظر نميدم!

چو رخت خويش بربستم از اين خاک/همه گفتند با ما آشنا بود

وليکن کس ندانست اين مسافر/چه گفت و با که گفت و از کجا بود

(آفرين به حافظه ي فعال)

راستي يه چيزي ،
اون بحر طويلي که سال پيش رو ديوار چهارم تجربي ديديم هم از اين بود ...
عصر يک جمعه ي دلگير دلم گفت بگويم بنويسم که چرا عشق عشق به انسان نرسيدست چرا آب به گلدان نرسيدست چرا لحظه ي باران نرسيدست ...

http://parsedarkhial.blogfa.com/

سلام

سلام هم بازي کودک درونم!

من را يادت مي آيد؟؟

موهايم را مي بافتم و زير درخت بيد بي نهايت قشنگ حياط دبستان مي نشستم و . . . کودکي مي کردم

در خاطراتت من را جا مي دهي؟؟

شده است تا به حال از اين که قرار باشد کسي را که قبلا ديده اي، دوباره ببيني، قلبت به تپش بيفتد؟؟

خوشحال باشي؟؟

من اما خوش حالم بي نهايت

بي نهايت

راستي

من هم عاشق ادبياتم

مثل تو

عاشق عاشق عاشق

بي نهايت

کدوم تنهايي خواهر من ؟
وقتي بري ديگه انگار نه انگار. کسايي که تا ديروز خودت رو براشون مي کشتي ديگه حتي اسم تو رو هم نميشناسن. ( که من با تمام وجودم برايت دعا مي کنم عين من نباشي )
نه دوست قديمي اي نه هم کلاسي اي نه انتظاري نه خاطره اي نه گذشته اي ... هيچي
مي ري مدرسه جديد ، قاطي بچه ها ي جديد ، باز تو اون جا دوتا آشنا داري و ارتباط برقرار کردن با آدم هاي ديد خيلي برات سخت نميشه ، تازه رشتت رو هم دوست داري . بعد هر روز مياي خونه ، ميشيني گريه مي کني. دلت مي خواد يکي حالت رو بپرسه اما حال تو براي کسي مهم نيست . دلت مي خواد اتفاق هاي تو روز رو براي يکي تعريف کني ، اما کي حال گوش کردن داره ؟ بعد روز هايي مي رسه که با بچه هاي جديد مي ري اردو . اونوقت کلي دلت براي اردو هايي که با دوستاي قديميت رفتي تنگ ميشه و بعد ناراحت ميشي . اما اونا اصلا براشون مهم نيست .اصلا بهت فکر هم ني کنند . بعد تو هر روز منتظري يکي از دوستات زنگ بزنه که باهاش حرف بزني و اون به تو حق بده که چه قدر بهت بد مي گذره . آخه با بچه هاي جديد حرفي جز درس نداري که بزني . که يا اون دوستت زنگ مي زنه تازه کلي هم مسخرت مي کنه که چه قدر احساسي شدي يا هم نميزنه آخر سر خودت اين کار رو مي کني .
هر روز خدا خدا مي کني يه روزي گير بياد بتوني بري کسايي که دوستشون داري رو ببيني . بعد اونوقت درست زماني که داري از دلتنگي مي ميري يه سنگ ديگه ميوفته جلو پات و تمام اميدت ميشه خاکسترو همچنان بايد منتظر بموني.همه دارن با خوبي خوشي زندگيشون رو مي کنن و تو داري الکي عمرت رو طلف مي کني ...
با اين همه دلت اصلا وقت مي کنه تنها بمونه ؟ اصلا تنهايي اي وجود داره ؟؟؟
هدي جونم ، ولي تو مثل من نيستي . تو دوست داشتني اي . به ياد موندني اي ، هيچ کس هم فراموشت نميکنه . ميري اونجا کلي دوستاي جديد و خوب پيدا مي کني. فلفلم که منتظرته ( البته گفته باشم ها ... هيچ کس مث من نميشه .بعله !)
اصلا تنهايي از تو بدش مياد . سراغتم نمياد که دلت بخواد بهش خو کنه .کلي هم با رشتت حال کن شعر هاي باحال بگو . اين قدر هم غم انگيز نباش . ناسلامتي داري آزاد ميشي ها...
حالا وقتي بري مي فهمي من چي مي گم ...
من برات کلي دعا مي کنم

دارم فکر مي کنم ، يکي با ذلت ميره و يکي با افتخار...
رفتن افتخار آميز شما شاعر ... رو تبريک مي گويم !
براي خواهريم خيلي خوشحالم ، حتي بيشتر از خودم
...........................................................
اوه ه ه ه ه ...
چه قدر طرفدار ... ببين من فقط يه سال نبودم ها ...
بابا يه امضا هم به ما بده

سلام زهراخانوم (بالاخره با اسم خطاب کردم)

امروز از تو بلاگ دلارام، لينکت رو که ديدم اومدم اينجا.

بلاگت رو زير و رو کردم. کلي به يادت افتادم.

وقتي بري حتما خيلي دلم برات تنگه ميشه. ولي به هر حال يکي از ...ها بايد راه سيد مهدي رو ادامه بده ديگه(دي:)

هزار نازنين..........
استاد متواضع..........
.................................................

تلخ خودم ...
تلخ خودت ....
تلخ ما ....

hsjhd?

يعني استاد؟

حيف که با سرقت ادبي مخالفم ...

وگرنه کلي از اين شعر شما در جاهاي مختلف استفاده ميکردم ...

خانوم هدايتي شما الان نبايد مدرسه باشيد ؟