دلم مي خواد يه وانت بخرم و مثل اون آقائه پشتش بنويسم. به جهنم كه دوسم نداري! و راه بيفتم توي خيابوناي شهر و هر كي منو وانتم رو مي بينه بخونه:
به جهنم كه دوسش نداري!
و اونوقت همه ي مردم شهر مي دونن كه: به جهنم كه دوسم نداره!
(الان رفتم شكلات خوردم خون به مغزم رسيد!)
