نظرات ياداشت ناگهان پرده بر انداخته اي ...

+ من همانم

من پذيرفتم شکست خويش را
پندهاي عقل دور انديش را
من پذيرفتم که عشق افسانه است
اين دل درد آشنا ديوانه است
مي روم از رفتنم دل شاد باش
از عذاب ديدنم آزاد باش
گرچه تو تنهاتراز ما مي روي
آرزو دارم ولي عاشق شوي
آرزو دارم بفهمي درد را
تلخي برخوردهاي سرد را
مي رسد روزي که بي من لحظه ها را سر کني.
مي رسد روزي که مرگ عشق را باور کني.
مي رسد روزي که تنها در کنار عکس من
نامه هاي کهنه ام را مو به مو از بر کني

پاسخ

آرزو دارم بفهمي درد را ، تلخي برخورد هاي سرد را ... يه چيزي بگم بهم نمي خندي؟ من الان دارم گريه مي كنم !‏ خدا خفت كنه نيكي كه با احساسات من بازي مي كني !