ببين دلم مي خواست ! دلم مي خواست اين شعرو بنويسم ! خب كمترين فايده اش اينه كه فضول سنجه! مردم هم كه تا حالا نيومدن ازم تعريف كنن ،‏اگر هم مي كردن من بهشون مي گفتم كه شعره از خودم نيست . من اصلا شعر محاوره اي نگفتم تا حالا. حالا هم برو از پيشم ، چون باهات قهرم .

نع!

فكر نكن! چون فارسي نيست! هم خانواده شركه !‏بر وزن مفاعلت . خانوم منتظريو صدا كنم ؟..........!

خب تو هم اگه دلت مي خواد مي توني بنويسي شون تو وبلاگت .

ببين جفتمون ديوانه شديم. من تمام ديشب داشتم غصه مي خوردم كه اگه دست راستم قطع شه من دق مي كنم. حياتي ترين عضو بدنم دست راستمه ،‏همه ي سرمايمه . تو سرويس هم همش تو فكر اين بودم كه اين دو كلمه ي(مشق و عشق) چقدر به هم مي خورن. بعد دنبال كلمات اين مدلي گشتم ديدم ( ناز و نظير چقدر به هم ميان!) تو همين فكرا بودم كه يهو دي دي ازم پرسيد : هدي ! ريشه ي مشاركت چيه؟!‏ بهش گفتم چرا يه همچين سوالي مي پرسي ؟ گفت : آخه از اون موقع كه اومدم تو سرويس نشستم دارم به اين فكر مي كنم كه مشاركت بر وزن چيه؟!!!!!!!!!!!! همه مون ديوونه شديم رفت....

با من بحخث نكن!!!!!!

اين شعره مال من نيست عزيز جان . افتاده بود سر زبونم گفتم بنويسم بلكه از زبونم بيفته، همين .

چرا ديگر دو چشمت را بر اين خسته نمي دوزي؟چرا ديگر ز هرم آتش عشقم نمي سوزي؟چرا ديگر به روي عاشق مستت نمي خندي؟چرا چشمان نازت را بر اين ديوانه ميبندي؟ گناهم چيست جز اينكه به دستان تو دل بستم.گناهم چيست جز اينكه خرابم ،‌واله ام ،‌مستم ?......

با كي داري حرف مي زني پولي؟!