هدي ! تو بازم اشتباه کردي ! !الان بهم بگو تو يازده آباني يا شانزده ؟
الانم که سنت يادت رفت

ديگه گزارش کاري نداري بخواي بدي ؟
اگه روت نميشه بگو ها ...

يني فقط يه خانوم املح ديدم تو صفحه نظرات و يه وحشت!

واقعا وحشت داشت!واقعا محو بود!

خمير دندون!!!!!

يادته من كله گوسفند اورده بودم؟!

چقد خنننننننننگ بودم!چققققققققققققققدر!

نه که الان رمانتيک نيستي!!!
پيشنهاد مي کنم اين مطالب اخيرت رو يه بازخواني بکني وقتي عاشق انگشتات شده بودي!

بي مزه تو 17 سالته!
11 آبان ميشه 18 سالت!

خانوم لياقت: سلام پلي جونم
اصلا نگران نباش. تو هنوز "بهترين سالهاي زندگي" زيادي در پيش داري. بهت قول ميدم که به زودي بياي و از دوستاي دوره تحصيلت برام بنويسي.
راهنمايي دوران پرتلاطميه. از نظر رشد و افراد روي موجها سوارند تا خودِ خودشونو پيدا کنن. اين موج سواري به مذاق کسايي که مهارت حل مساله و خلاقيت ندارن، خوش نمياد . ديگه اين که بعضي خانواده ها چم و خم برخورد با نوجوان رو وارد نيستن برا همين تو خونه کنتاکت زياد پيش مياد و خاطره سال هاي نوجواني رو آزرده مي کنه
من به تو نويد افق هاي باشکوه زندگي رو ميدم. منتظر طلوع دوره هاي زيبا باش!
.
.
.
.
.
.
.
و من هنوز دلم به طرز احمقانه اي براي راهنمايي تنگ ميشه! واسه همينه که فکر مي کنم هيچ وقت بزرگ نميشم....:(

هدي...
من اينجا گريه کردم...
سه سال و نيم پيش.
تو بهم گفتي پلي ناراحت نباش!

به به چه خبره اينجا ...چه مي کنين ... فردا امتحان عربي داريم .......اوغ!

هدي اين نظر تو به خانوم لياقته؟ ما واقعا در کشف استعداد هامون اشتباه کرديم؟ من که برگشتم گفتم تاريخ دوست ندارم! تو هم ميگي عربي "اوغ" يني چي؟
نکنه بايد رياضي مي مونديم! :دي(ولي راستشو بخواي من از اينکه شنبه امتحان رياضي داريم خيلي شادانم!)

خانوم لياقت:آخخيييي! پولي گلي احساساتي و عزيزم!

هو... دلم تنگ شد :(

هدي اون موقع ها که اين نظرا رو داديم خانوم لياقت اون ني ني جديدش رو نداشت!
فکر کنم الان ديگه دو سالش باشه! نه؟

هدي تو باورت ميشه!
ک من چهار سال تمام!
دقيقا چهار سال تمام خانوم لياقت رو نديدم؟
واااااي چه قدر وحشتناک :(((
خدا نصيب نکنه :(

گله ميکرد ز مجنون ليلي،که شده رابطه مان ايميلي. حيف از آن رابطه ي انساني، که چنين شد که خودت ميداني. جون ليلي نت و مت را ول کن ،همه را جاي OK كنسل كن .OFF كن كامپيوتر را جانم ،يار من باش و ببين من ON ام .اگرت حرفي و پيغامي هست ،روي کاغذ بنويس ، با دست .نامه يک حالت ديگر دارد ،خط تو لطف مکرر دارد .خسته از Font و ز Format شده ام ،دلخور از گردالي ات (@) شده ام
.
.
.
اينو تو نوشتي هو... من آنم! سنا هم هست! چرا نمياي باهم به اين نظرا ابراز علاقه کنيم؟

هدي تو اينو نوشتي! فکر کنم دنيات هنوزم همين شکلي باشه نه؟ واسه همينه که ميگم ما بزرگ نمي شيم....

دنياي محبوب من خيلي کوچک است ، خيلي . توي دنياي کوچک من به جاي بوي دود و دم ، بوي باران مي آيد .
توي دنياي محبوب من هيچ دوشنبه اي وجود ندارد و هيچ امتحان هندسه اي حق ندارد اعصاب من را خرد کند .
آن جا کسي وقت کم نمي آورد و کسي عصباني نمي شود.
کسي سردرد نمي گيرد و کسي حوصله اش سر نمي رود .
کسي لبخند دروغين نمي زند و کسي اخم نمي کند .
بين خودمان بماند ، آنجا کسي يادداشت روزانه هم نمي نويسد .
دنياي من اگر چه کوچک است اما در عوض آدم هاي بزرگي دارد که کودکان درونشان هنوز زنده اند .
هيچ زبان ترمي اي به خودش اجازه نمي دهد وارد دنياي کوچک من شود . آنجا همه فارسي حرف مي زنند . اگر کسي سرش را دوست مي دارد از گفتن يک ok هم خودداري مي کند .
توي دنياي کوچک من يک خانه ي کوچک هم وجود دارد که يک حياط بزرگ دارد با يک حوض آبي . توي حوض آبي حياط بزرگ خانه ي کوچک من هيچ ماهي اي موجود نيست . چون من با ديدن ماهي چندشم مي شود .
عوضش دنياي من پر است از آهو ها و خرس هاي قطبي.
دنياي عزيز من دل هيچ کسي را نمي شکند و اشک هيچ نازنيني را در نمي آورد .
آنجا، جايي است که اگر کسي براي خودش شعر بخواند اسمش رواني نمي شود ،
، اگر کسي جلوي آينه با خودش حرف بزند ديوانه نام نمي گيرد . اگر بي بهانه زير گريه بزند خل خوانده نمي شود و اگر دلش سکوت و آرامش بخواهد افسرده صدايش نمي کنند. اگر عاشق باشد مجنون ناميده نمي شود و اگر شيدا باشد شهره به بي شعوري نمي گردد !اصلا اگر ديوانگي و جنون افسردگي به اين چيز ها باشد در دنياي کوچک من همه ديوانه اند ، ديوانه ي ديوانه ي ديوانه ... دنياي من تيمارستان است...


بگو هو... بگو.... من به قانون شکني معتقدم... برخيزيد....

خانم لياقت برگشته ميگه فکر نمي کردم مساله ي چهارشنبه ها اين قدر جدي بشه هو...(تو همون نظراي قديم نديما!)
هاه...
حيف که پاشد رفت و ديگه جوابمونو نداد! ولي هو... ما واقعا چه حالي مي کرديم اينجا!
راستي جامعه شناسي مو خيلي خوب دادم! خوشحالم :)